Ine van der Horst (www.une-pensee.com) is fondatrice van een onafhankelijk advies- en ondersteuningsbureau rondom een uitvaart in Frankrijk. Zij is in het bezit van het “Diplôme National de Conseiller Funéraire”.
In deze korte reeks beschrijft ze allerlei nuttige wetenswaardigheden met betrekking tot dit onderwerp.
Une Pensée
Begraven en cremeren
Teraardebestelling, oftewel inhumation of enterrement.
Een gemeente dient een graf beschikbaar te stellen voor:
- Iemand die in de gemeente is gestorven
- Iemand die in de gemeente woont
- Iemand die een familiegraf heeft op het plaatselijke kerkhof
- Iemand die ingeschreven staat op de “liste electorale” van de gemeente
In Frankrijk vindt men maar enkele natuurbegraafplaatsen. Echter, deze zijn niet hetzelfde dan in Nederland. Het is in Frankrijk bijvoorbeeld verplicht om in een kist te worden begraven; deze kist moet aan strikte voorwaarden voldoen. Het verschil met een gewone begraafplaats is dus de entourage. Bij een natuurbegraafplaats kiest men ervoor om geen monumenten toe te staan, zelfs geen kunstbloemen, alleen natuurlijke materialen.
Op een normale begraafplaats is er ook de optie om direct in de aarde te worden begraven, “en pleine terre”, in plaats van in een betonnen graf, “un caveau”.
Crematie:
De meest gestelde vraag betreffende een crematie is “wat te doen met de as na een crematie”.
Volgens de Franse wet heeft u de keuze uit 3 opties:
- Bijzetten in een columbarium of een graf, hetzij verzegeld op een graf, dit laatste mits de urn van duurzaam materiaal is gemaakt en goed is afgedicht.
- Uitstrooien op een daarvoor bestemde plek op een kerkhof of bij het crematorium.
- Uitstrooien in de natuur.
Sinds 2008 heeft de as van een overledene dezelfde juridische status als het lichaam; er is dus een vrij strikte wetgeving met betrekking tot de bestemming van de as. De as mag niet verdeeld worden over meerdere urnen, of verdeeld worden voor bv toevoeging aan sieraden.
In de praktijk is het echter mede afhankelijk van de uitvaartondernemer hoe strikt met deze regel wordt omgegaan, het is dus altijd de moeite waard om even te vragen of het mogelijk is om een kleine “urne reliquaire” naast de urn te krijgen indien u dit wenst.
Indien de overledene niet van tevoren kenbaar heeft gemaakt wat zijn/haar wensen waren en de familie nog geen beslissing heeft genomen, kan de as een jaar lang bewaard blijven in het crematorium.
De wet verbiedt dat u de as definitief thuis mag houden, echter als u aangeeft dat het tijdelijk is omdat u de as op een later tijdstip wil uitstrooien, of wilt meenemen naar het buitenland, kunt u de urn tijdelijk mee naar huis nemen.
In Frankrijk mag u de urn vrij vervoeren; gaat u naar het buitenland, dan heeft u een machtiging van de Préfecture nodig.
Uitstrooien in de natuur is overigens aan strenge regels gebonden. Particuliere of openbare tuinen, velden en gecultiveerde gebieden, openbare wegen en rivieren behoren niet tot de mogelijkheden. Voor het uitstrooien in de natuur dient u toestemming te vragen bij de betreffende gemeente.
Op zee uitstrooien mag vanaf ten minste 300m van de kust, uiteraard ook dit met toestemming van de overheid.
In het volgende artikel meer over het financiële aspect.
